Gabinet Integracji Sensorycznej oferuje:
- diagnozę
- terapię indywidualną
- poradnictwo
- szkolenia
Zajęcia odbywają się w terminie uprzednio uzgodnionym telefonicznie lub mailowo!
Terapia Integracji Sensorycznej (Terapia SI) ma postać zabawy i ćwiczeń, w których dziecko chętnie uczestniczy.
Do terapii wykorzystywany jest specjalistyczny sprzęt stymulujący system przedsionkowy, proprioceptywny i dotykowy, a także wzrokowy, węchowy i słuchowy.
Celem terapii Integracji Sensorycznej jest poprawa jakości przesyłania i organizacji informacji sensorycznej, czyli informacji płynących ze wszystkich zmysłów naszego ciała. Odbywa się to poprzez dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych: przedsionkowych, proprioceptywnych i dotykowych w taki sposób, aby dziecko odpowiadało adekwatną reakcją adaptacyjną.
Więcej informacji na temat Integracji Sensorycznej możemy znaleźć na stronie internetowej Pana Zbigniewa Przyrowskiego, psychologa, nauczyciela, terapeuty, prekursora metody Integracji Sensorycznej w Polsce.
Dla rodziców cenną wskazówką może być opis kilku terapii przeprowadzonych w moim gabinecie SI.
Terapia SI może być przeprowadzona tylko po wcześniejszych kompleksowych badaniach. Pierwszym elementem terapii jest diagnoza. W skład opisu diagnostycznego wchodzi:
1. Wywiad z rodzicami – dotyczy przebiegu ciąży i porodu oraz rozwoju dziecka w okresie niemowlęcym, przebytych chorób oraz informacji i opinii innych specjalistów.
2. Kwestionariusze – rodzice wypełniają szczegółowo kwestionariusze dotyczące funkcjonowania dziecka w życiu codziennym.
3. Próby kliniczne – dziecko jest obserwowane w swojej spontanicznej aktywności, a także w sytuacjach zadaniowych, gdzie ma do wykonania określone zadania lub ćwiczenia, które diagnozują i sprawdzają jakość napięcia mięśniowego, mechanizmy równoważne, pracę oczu, koordynację ruchową i symptomy przetrwałych odruchów tonicznych.
4. Testy kalifornijskie – mają na celu określenie profilu dojrzałości zmysłów i ich integracji. Składają się z kilku części badających takie funkcje jak: zdolność planowania czynności ruchowej (praksje), umiejętność lokalizacji bodźca dotykowego, płynność i koordynację ruchu, zdolność do utrzymania równowagi, czucie ciała i pracę ręki. Większość testów przeznaczona jest dla dzieci powyżej 4 roku życia. Dzieci młodsze i te którym nie można zastosować testów (np. z upośledzeniem umysłowym, autystyczne, lub które nie chcą współpracować z innych powodów), badane są wybranymi próbami z obserwacji klinicznej, oraz dodatkowymi testami sprawnościowymi.
5. Podsumowanie diagnozy – to omówienie wyników poszczególnych testów i badań określenie zaburzonych sfer oraz doboru ćwiczeń.
Postępy w terapii są monitorowane poprzez okresowo wykonywane testy i bieżącą obserwacje zmian zachowania dziecka.
Terapia zwykle trwa od 1 do 2 lat w zależności od stopnia nasilenia deficytów i rodzaju zaburzeń oraz indywidualną podatność dziecka na terapię. Ważną role w skuteczności terapii odgrywa systematyczne uczestnictwo w zajęciach oraz współpraca rodziców z terapeutą.
Dla kogo? Ze względu na szczególne potrzeby rozwojowe i terapeutyczne metoda SI wykorzystywana jest w pracy z dziećmi:
- z ADHD, ADD,
- z mózgowym porażeniem dziecięcym,
- autystycznymi,
- cierpiącymi na schorzenia o podłożu genetycznym ( np. zespół Downa, Aspergera, Reta, Williamsa, Turnera, Kinefertera)
- niedowidzącymi i niedosłyszącymi,
- z upośledzeniem umysłowym.
- ze specyficznymi trudnościami szkolnymi, takimi jak: dysleksja, dysgrafia, dysortografia
A także dla dzieci mającymi problem z:
- koncentracją uwagi
- nadmierną wrażliwością na ruch, bodźce słuchowe, dotykowe, węchowe, wzrokowe
- obniżoną wrażliwością na w/wymienione bodźce
- impulsywnością
- zbyt dużą lub zbyt małą aktywnością ruchową
- problemami z koordynacją ruchową
- opóźnionym rozwojem mowy
- trudnościami szkolnymi